Burnout

Sinds december vorig jaar zit ik thuis met een burn-out. Te lang volgehouden, te hard gewerkt, te weinig rust genomen. Niet dat ik vond dat ik het nou zo zwaar had, maar als je alleen nog maar zit te huilen achter je computer en je lichaam ermee ophoudt, kun je slechts gehoorzamen.

door Leontine Kremers –http://leontineblogt.wordpress.com

Iedereen in mijn omgeving reageerde heel lief en begripvol: ‘rust maar goed uit, neem de tijd, veel slapen’, dat waren zo de adviezen die ik kreeg. Maar ik wilde helemaal niet slapen, of uitrusten. Ik wilde beter zijn, niet beter worden. En dus trapte ik steeds weer in deze drie valkuilen:

Valkuil nummer één: de strijd aangaan met je burn-out

Ik was vastbesloten om er mijn voordeel mee te doen, met deze ongewenste hobbel op de weg. Dus zocht ik als een gek het internet af naar remedies waarmee ik er snel weer bovenop zou zijn. Want ik zou kostte wat het kost sterker uit de strijd komen. Elk nadeel heb z’n voordeel, toch? De strijd aangaan met je burn-out: niet doen, win je toch niet. Wat je dan wel moet doen? Accepteer dat je het energieniveau van een oud omaatje hebt, laat los wat je allemaal moet en wil en heb geduld.

Valkuil nummer 2: zelfoverschatting

Ligt overal op de loer en is een sluipmoordenaar, want het kleine beetje energie dat je weer hebt opgebouwd geef je direct weer uit. Toen ik eenmaal geaccepteerd had dat ik voorlopig wel even thuis zou zitten, besloot ik daar dan maar het beste van te maken: mijn huis is nog nooit zo schoon geweest. En na een week of zes, een beetje bijgekomen van de kerstdagen, vond ik dat ik dan nu wel weer aan het werk kon. Te beginnen met halve dagen. Dat moest ik toch wel volhouden. Niet dus…

Deze valkuil is bijna niet te vermijden. Met vallen en opstaan, dus door toch steeds weer over mijn grens te gaan, leer ik aan te voelen waar mijn grens ligt. En die te respecteren.

Valkuil nummer 3: te veel adviseurs

De beste stuurlui staan aan wal, zegt de uitdrukking. En dat gaat bij een burn-out zeker op. Hoe goed je teamleider, je partner, je moeder of je beste vriendin het ook bedoelen, ze zijn niet in de positie om jouw koers te bepalen. Om twee redenen: ze hebben (meestal) geen kennis en ervaring en zelfs als ze dat hebben, kunnen ze niet voelen wat jij voelt. Kies één of twee adviseurs: mensen waar jij je goed bij voelt en die je op dit moment een stapje verder kunnen helpen. Wees kritisch in je selectie. Als iets niet goed voelt, luister daar dan naar en zoek verder.

Want uiteindelijk draait herstellen van een burn-out daar om: luisteren naar je lijf en je hart én daarnaar handelen. Klinkt simpel, is het allerminst. Maar het is wel te doen en zeker de moeite waard!

Vier tips

Met stip op 1: heb geduld.
Een burn-out ontstaat als je gedurende een lange periode te veel van jezelf vraagt; dan heb je ook een lange(re) hersteltijd nodig.

Stop met denken, start met voelen.
Je hoofd is in de afgelopen tijd niet je beste raadgever geweest (‘als ik maar eerst die deadline gehaald heb, dan gaat het wel weer beter…’), dus je hebt een andere raadgever nodig: je lijf. Richt je in de behandeling – in welke vorm dan ook – daarom op het weer leren voelen: van je lijf en je emoties.

Zorg voor (veel) tijd alleen (hoe spannend/ongemakkelijk ook…)
Misschien ben je geneigd om afleiding te zoeken, om maar niet de onrust te voelen die er in je lijf en hoofd huist. Dwing jezelf om tijd alleen door te brengen. Om weer in contact te komen met jezelf is tijd alleen een absolute must.

Vind jouw manier om te ontspannen
Ontspannen is waarschijnlijk niet je tweede natuur. Een ander woord voor burn-out is niet voor niets overspannen. Neem de tijd om jouw manier van ontspannen te vinden. Voor mij werken de volgende dingen goed: yoga, meditatie, hardlopen, een boswandeling, tekenen, tuinieren, schoonmaken. Het geeft niet als je hoofd ondertussen doorratelt; je hoort het aan maar hoeft er verder niets mee.

Als je deze tips volgt, dan komt er uiteindelijk duidelijkheid over een manier van leven die bij jou past. Dan voel je de antwoorden op de belangrijke vragen aan:

– Wanneer heb ik een pauze nodig?
– Wat geeft mij energie?
– Wat wil ik?
– Wat heb ik nodig?