Psychosociaal Counselor T. Hofstede

Positief denken?

Hoe kan je positief over jezelf kunt denken zonder allerlei eisen aan jezelf te stellen en zonder steeds goedkeuring van anderen nodig te hebben? Worstel je op een of andere manier met je zelfwaardering en uit zich dat in de volgende symptomen?

• Ik ben onzeker
• Ben ik anderen niet tot last?
• Ik durf niet te zeggen wat ik vind of wil
• Heb ik het wel goed gedaan?
• Kan ik dat wel?
• Ik ontloop de uitdaging liever
• Ik schaam me
• Ik doe het nooit goed
• Ik klap dicht als iemand mij kritiek geeft
• Ik vergelijk mezelf vaak met anderen
• Ik zoek altijd geruststelling of bevestiging

Het wordt erger

In al dit soort gevallen ligt de conclusie voor de hand: “Ik zou meer zelfwaardering moeten hebben”. Je gaat proberen te zorgen dat je jezelf positiever beoordeelt. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. En als het niet lukt, heb je nóg een reden om jezelf omlaag te halen: “Dat kan ik dus ook al niet!”. Een ander gevaar is dat je zelfwaardering teveel gaat afhangen van allerlei zaken waar je geen controle over hebt: je prestaties, of anderen je wel aardig vinden, je uiterlijk, etc.

Wat is zelfcompassie?

Zelfcompassie is een wezenlijk andere manier om naar jezelf te kijken. Twee aspecten van compassie (met jezelf of met anderen) zijn:

Er wordt niet geoordeeld of beoordeeld (bepalen of iets goed of fout is). Je kijkt met een accepterende houding naar jezelf en anderen: mensen zijn zoals ze zijn, niet goed of slecht. Je probeert dus ook niet om iets te ‘verbeteren’ of te corrigeren. Dit betekent, bij het probleem van zelfwaardering: je moet niet proberen hogere cijfers te halen, je moet juist het hele rapport (dat je jezelf steeds geeft) overboord gooien.

Verbondenheid met anderen is van belang. De vraag of jij als individu wel minstens even goed bent als anderen, staat die verbondenheid in de weg. Of het nu is dat je je superieur voelt aan anderen, of juist zit te zwelgen in zelfmedelijden omdat niemand zo zielig is als jij: in beide gevallen zie je iets heel wezenlijks over het hoofd – namelijk dat we met z’n allen onvolmaakte mensen zijn met gebreken, dat we allemaal wel eens bang zijn dat we niet goed genoeg zijn of er niet bij horen, en dat dit ons juist met elkaar verbindt.

Zelfcompassie is geen zelfmedelijden

Zelfcompassie is iets heel anders dan zelfmedelijden; bij zelfmedelijden vind je jezelf zieliger dan anderen en laat je jezelf onderuit halen door je misère. Bij zelfcompassie blijf je ‘overeind’. Je staat oog in oog met je gebreken, je tegenslag, je pijn en je vlucht niet in slachtofferig gedrag, maar ook niet in boosheid, verwijten of bitterheid.

De workshop zelfcompassie

Deze workshop is bedoeld om kennis te maken met deze andere wijze van benaderen; te zien dat je jezelf op die manier kunt bevrijden van die eeuwige vraag of je wel goed genoeg bent. In de workshop onderzoeken we de achtergronden en de functies van zelftwijfel en zelfkritiek. We spelen de innerlijke dialogen na die mensen vaak met zichzelf voeren. Bovenal gaan we oefenen op een houding van zelfcompassie: niet-oordelend, ruimhartig, verbonden met anderen.

Praktische informatie:

Deze workshop duurt 2 dagen met maximaal 8 deelnemers.

De eerstvolgende workshop is op zaterdag 7 juni en zondag 8 juni 2014. De locatie is in Spijkenisse.

Trainer: Truus Hofstede

Prijs: €295,- voor het hele weekend.

Tijd: 10:30 tot 16:30.

Bij de prijs is inbegrepen:

• Cursusmap
• Koffie/thee
• Lunch
• Borrel met hapjes na afloop